ചിലരുടെയെങ്കിലും ഓർമ്മയിൽ






ചിലരുടെയെങ്കിലും ഓർമ്മയിൽ 

ഒളിച്ചിരിക്കാൻ ഒരു വീടുണ്ട്. 

ഇലമുളച്ചി ചെടിയുടെ 

ഇലകൾ പോലെ 

മുറിയുന്നിടം മുഴുവൻ 

വേരുകൾ പടരുന്ന വീട് 

ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ, ഒറ്റയിൽ,

 തെരുവിൽ, ചായക്കടയിൽ, 

പണി സ്ഥലത്ത് അങ്ങനങ്ങനെ

എവിടെ നിന്നും ഒരു കുതിപ്പിന് 

ചാടിക്കയറാൻ പാകത്തിൽ 

നമ്മളത് കൊണ്ട് നടക്കുകയും

 ചെയ്യുന്നുമുണ്ട്. 

വിഷാദം എന്ന് പുറം ചുമരിലും 

ഏകാന്തത എന്ന് ജാലകത്തിലും

 പേര് കൊത്തിവെച്ചത്.



സ്നേഹമാപിനി

















ഓടിയെത്തിയും

ചേർത്തു പിടിച്ചും

താങ്ങി നിർത്തിയും

നിർത്താതെ പെയ്തിട്ടും

കണ്ടു നിന്നവർ പ്രളയമെന്നുറക്കെ

പറഞ്ഞിട്ടും

മഴമാപിനി തോതിലെന്ന പോലെ

ഓരോ രാവിലും

ചെറിയ അക്ഷരങ്ങളിൽ

സ്നേഹത്തിന്റെ

കണക്കെഴുതുന്നു

പിണങ്ങിയിരിക്കുന്നു.



ഊഞ്ഞാലാട്ടം 















 കൈവിട്ടാൽ മുന്നോട്ടുള്ള കുതിപ്പ്

ചെറിയ നേരത്തേക്കെങ്കിലും

ചിറകുകളില്ലാതെയുള്ള പറക്കൽ

ഇതൊക്കെ തന്നെയാണ്

ഒരേ ആയത്തിൽ തിരിച്ചെത്തുമെന്ന

പ്രതീക്ഷയ്ക്കുമപ്പുറം

ഊഞ്ഞാലാട്ടത്തെ

ജീവിതത്തോളം പ്രിയപ്പെട്ടതാക്കുന്നത്



ഹൃദയത്തിലേക്ക് 













ഹൃദയത്തിലേക്ക് 

വേരുകൾ നീണ്ട 

രണ്ടു മരങ്ങൾ 

ചില്ലകൾ നീട്ടി 

പരസ്പരം 

കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ 

നോക്കുന്നതിനെ 

ചുംബനമെന്ന് 

നാം തെറ്റിവിളിക്കുന്നു 




വാക്കറ്റം :























അതിമാരക 
പ്രഹര ശേഷിയുള്ള 
പുതുകാല കവിതയ്ക്ക് 
നിന്റെ പേരിട്ടടച്ചു വെക്കുന്നു 
ജീവിതം

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ

സുഹൃത്തേ .. ഇനി നിങ്ങളുടെ ഊഴം. ഔപചാരികതയുടെ പൊള്ളയായ വാക്കുകള്‍ക്കപ്പുറം ക്രിയാത്മക വിമര്‍ശനങ്ങള്‍ ആയാല്‍ സന്തോഷം !!

മഷിത്തണ്ടിന്റെ കൂട്ടുകാര്‍