ഓർമയിൽ മാഞ്ഞു പോകുകയേയില്ല

 

മറ്റ് തിരക്കുകൾക്കവധി കൊടുത്ത്

നീണ്ട ദൂരം ബൈക്കോടിച്ചു

കാറ്റാടി മരത്തണലിലേക്ക്

കാണുന്നതിന് മാത്രം വന്നത്.

കടം വാങ്ങിയ കാശിനു

ഒരു ചായ മാറി മാറി കുടിച്ചത്.

പോകാൻ നേരം

കൈയിലേക്ക് ചുരുട്ടി തന്ന

മറ്റേതോ വീട്ടാവശ്യത്തിന്

മാറ്റി വെച്ച കാശ്.

ചോദിച്ചു വാങ്ങിയ

നാല് വരി കവിതകൾ.

കടലുൾവലിയുമ്പോൾ

ബാക്കിയാവുന്ന

അടയാളങ്ങൾ പോലെ

ചിലത് ഓർമയിൽ

മാഞ്ഞു പോകുകയേയില്ല

ഒലിച്ചു പോകുന്നു

വെളുത്ത്, കറുത്ത് 

നിറഞ്ഞ്, ഒഴിഞ്ഞ് 

ആവശ്യം പോലെ സ്വന്തമാകാശത്തെ 

ചുട്ടെടുക്കുന്നു.

വേനലിൽ മഴയും 

മഴക്കാലത്ത് മഞ്ഞും 

ശേഷം വെയിലും നനയുന്നു.

നിനച്ചിരിക്കാതെ 

ഒരു പേമാരിയിൽ 

ഒലിച്ചു പോകുന്നു!

ആളില്ലാത്ത വീട്ടിലെ പൂച്ച 

ഏറെ വൈകിയും 

ഉയർന്നു കേൾക്കുന്ന 

മ്യാവൂ വിളി 

വിശപ്പിന്റേത് മാത്രമല്ല 

സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ തടവറ 

എന്ന അനുഭവത്തിന്റെയാണെന്ന് 

ആളില്ലാത്ത വീട്ടിലെ പൂച്ച 

രണ്ടപരിചിതർക്ക് 

രാവു തീർന്നിട്ടും തീരാത്ത കഥയ്ക്കുപ്പുറമിപ്പുറം 

മിണ്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നിട്ടും 

ഒരു കഥയിൽ ഒരുമിച്ചു ജീവിച്ചിട്ടും ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ 

ചേർന്നു നടക്കുന്ന രണ്ടപരിചിതർക്ക് 

നമ്മുടെ രൂപം 

നമ്മുടെ ശരീര ഭാഷ

രഹസ്യലിപികളുടെ പുസ്തകമെത്രെ 

രഹസ്യ ലിപികൾ 

ചുരുക്കെഴുത്തുകൾ 

വെളിച്ചത്തിലെ കാഴ്ച 

ഇരുട്ടിലെ തിളക്കം 

കൂടെ ചേർന്നാൽ മാത്രം പഠിച്ചെടുക്കാവുന്ന 

നിഘണ്ടുവും ഭാഷാ സഹായിയുമില്ലെങ്കിൽ 

എങ്ങനെ വായിച്ചെടുക്കാനാണ് 

ഒരുവൻ മറ്റൊരുവനെ 

പലപ്പോഴും 

അവനവനു മാത്രം വായിച്ചെടുക്കാവുന്ന 

രഹസ്യലിപികളുടെ പുസ്തകമെത്രെ 

ഓരോ ജീവിതവും

ദഹിച്ചു തീരാത്ത ഭക്ഷണം പോലെ 

എല്ലാവരുടെ കാഴ്ചയിലും 

മുറിവുകളും അടയാളങ്ങളും മാഞ്ഞു പോയിട്ടുണ്ടാകും. 

സ്വന്തം ഓർമയിൽ മാത്രം 

ദഹിച്ചു തീരാത്ത ഭക്ഷണം പോലെ 

അനുഭവങ്ങൾ 

ഇടയ്ക്കിടെ പുളിച്ചു തേട്ടും

നേർരേഖയിലെ  ജീവിതം 

ഹോട്ടൽ ഭക്ഷണം 

പുത്തനുടുപ്പ് 

പുതിയ വണ്ടി 

വീട്... 

തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ 

അനങ്ങാതെ 

ഏറെ പണിപ്പെട്ടൊരു

 ബാലൻസിൽ 

കൊണ്ട് പോകുന്നു 

ജീവിതം 

കയറ്റിറക്കങ്ങളില്ലാത്ത 

നേർരേഖയിലെ 

ജീവിതം 

മരണമെന്ന് 

ഉള്ളിലാരോ 

കൂവിയാർക്കുന്നു

അവനവന്റെ നിശബ്ദതയിലേക്ക്

ഒരേ ആഹാരം,  ഒരു പോലെ വസ്ത്രം, ഒരേ കെട്ടിടം 

രൂപം കൊണ്ട് കൂട്ടത്തിലുണ്ടാകുമ്പോഴും 

നിങ്ങൾക്കിടയിൽ നിന്നും അവനിറങ്ങി പോകുന്ന വഴി നിങ്ങൾക്കറിയില്ല 

മുറിഞ്ഞു വീണ പ്രണയത്തിന്റെ 

മുൾച്ചെടി പൂത്ത സൗഹൃദത്തിന്റെ 

എടുത്തു തളർന്ന ജീവിതത്തിന്റെ 

അവനവന്റെ നിശബ്ദതയിലേക്ക്

വാക്കറ്റം: 

ഓരോ മിനുറ്റിലും 

നോക്കി നടക്കുന്ന സ്‌ക്രീനിൽ 

ഒരു നോട്ടിഫിക്കേഷൻ പോലും 

ഉണ്ടാവില്ല 

മീൻകാരന്റെ പൂച്ചയെ പോലെ 

ഉറപ്പായും അടുത്ത ഏതേലും ഒരു വളവിൽ 

കൂടെ ചേരും, വിഷാദം

സ്നേഹത്തെ പറ്റി പറയൂ

 

സ്നേഹത്തെ പറ്റി പറയൂ 

കടൽത്തീരം 

ഭക്ഷണം 

സിനിമ 

വസ്ത്രം 

ചേർന്നിരിപ്പ് 

കെട്ടിപ്പിടുത്തം 

ഉമ്മകൾ 

സെൽഫി 

ആകാശം 

പ്രകടനപരമായ എല്ലാ സ്നേഹ മുദ്രകളും 

സ്നേഹത്തെ പറ്റി പറയൂ 

പരസ്പരം മനസിലാക്കൽ വീഴുമ്പോഴുള്ള കൈത്താങ്ങ് 

വിശ്വാസം 

സഹകരണം 

മനസ്സമാധാനം 

സ്വസ്ഥത 

വീട്

കുട  ഓർമിപ്പിക്കുന്നു

നീണ്ട കാലം ഇരുണ്ടു കൂടിക്കിടന്നു 

ആർത്തലച്ചു പെയ്യുന്ന 

പേമാരിയെ 

ഒരു കുഞ്ഞു കുട കൈയ്യിലെടുത്ത് 

മുറിച്ചു കടക്കുന്നു 

മുറുകെ പിടിക്കാനൊരു കയ്യുണ്ടെങ്കിൽ 

ഏതു പ്രശ്‌നത്തെയും 

നിസ്സാരമായി നേരിടാമെന്ന് 

ഒരു കുട നമ്മെ ഓർമിപ്പിക്കുന്നു

ഒരേ ആകാശത്തിന് കീഴിൽ

ഒരേ ആകാശത്തിന് കീഴിൽ

 മഴ നനയുന്നു വെയിൽ കായുന്നു

 ചന്ദ്രനെ തെരുവ് വിളക്ക് കൊണ്ടും

 നക്ഷത്രത്തെ മിന്നാമിനുങ്ങു കൊണ്ടും 

വെച്ചു മാറി 

രണ്ടിടങ്ങളിൽ നിന്ന് 

ഒരേ സ്വപ്നത്തിന്റെ 

തുടർച്ച കാണുന്നു രണ്ടു പേർ

ഓർമകളിൽ കടലുള്ള മഴത്തുള്ളി 

ഓർമകളിൽ കടലുള്ള മഴത്തുള്ളി 

ഏറെ വൈകാതെ ഒന്നിച്ചൊരു കടലാവാനുള്ള സന്തോഷത്തിലാകും 

ഇത്ര ആവേശത്തിൽ 

താഴേക്ക് പോകുന്നത്.

സന്തോഷം, സങ്കടം, വിഷാദം, ദേഷ്യം

അങ്ങനെയങ്ങനെ എത്രയെത്ര

 വികാരങ്ങളെയാണ് 

കാൽക്കലേക്ക് ഒരു തിരയയച്ചു 

മായ്ച്ചു കളയുന്നതവർ

വാക്കറ്റം :- 

തിരിച്ചു വെച്ച 

മണൽ ഘടികാരം പോലെ, 

കൃത്യമായ ഇടവേളകളിൽ, 

ചേർന്നിരിക്കുന്നതിൽ നിന്നും

 ഞാൻ മാത്രമൂർന്നു വീണ് 

ഒറ്റയാകുന്നു നമ്മൾ. 

മുറുകെ പിടിക്കുന്തോറും 

ഊർന്നു പോകുന്ന

 മണൽത്തരികളിലെത്രെ 

ജീവിതം 

ചിലരുടെയെങ്കിലും ഓർമ്മയിൽ

ചിലരുടെയെങ്കിലും ഓർമ്മയിൽ 

ഒളിച്ചിരിക്കാൻ ഒരു വീടുണ്ട്. 

ഇലമുളച്ചി ചെടിയുടെ 

ഇലകൾ പോലെ 

മുറിയുന്നിടം മുഴുവൻ 

വേരുകൾ പടരുന്ന വീട് 

ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ, ഒറ്റയിൽ,

 തെരുവിൽ, ചായക്കടയിൽ, 

പണി സ്ഥലത്ത് അങ്ങനങ്ങനെ

എവിടെ നിന്നും ഒരു കുതിപ്പിന് 

ചാടിക്കയറാൻ പാകത്തിൽ 

നമ്മളത് കൊണ്ട് നടക്കുകയും

 ചെയ്യുന്നുമുണ്ട്. 

വിഷാദം എന്ന് പുറം ചുമരിലും 

ഏകാന്തത എന്ന് ജാലകത്തിലും

 പേര് കൊത്തിവെച്ചത്.

സ്നേഹമാപിനി

ഓടിയെത്തിയും

ചേർത്തു പിടിച്ചും

താങ്ങി നിർത്തിയും

നിർത്താതെ പെയ്തിട്ടും

കണ്ടു നിന്നവർ പ്രളയമെന്നുറക്കെ

പറഞ്ഞിട്ടും

മഴമാപിനി തോതിലെന്ന പോലെ

ഓരോ രാവിലും

ചെറിയ അക്ഷരങ്ങളിൽ

സ്നേഹത്തിന്റെ

കണക്കെഴുതുന്നു

പിണങ്ങിയിരിക്കുന്നു.

ഊഞ്ഞാലാട്ടം 

 കൈവിട്ടാൽ മുന്നോട്ടുള്ള കുതിപ്പ്

ചെറിയ നേരത്തേക്കെങ്കിലും

ചിറകുകളില്ലാതെയുള്ള പറക്കൽ

ഇതൊക്കെ തന്നെയാണ്

ഒരേ ആയത്തിൽ തിരിച്ചെത്തുമെന്ന

പ്രതീക്ഷയ്ക്കുമപ്പുറം

ഊഞ്ഞാലാട്ടത്തെ

ജീവിതത്തോളം പ്രിയപ്പെട്ടതാക്കുന്നത്

ഹൃദയത്തിലേക്ക് 

ഹൃദയത്തിലേക്ക് 

വേരുകൾ നീണ്ട 

രണ്ടു മരങ്ങൾ 

ചില്ലകൾ നീട്ടി 

പരസ്പരം 

കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ 

നോക്കുന്നതിനെ 

ചുംബനമെന്ന് 

നാം തെറ്റിവിളിക്കുന്നു 

വാക്കറ്റം :

അതിമാരക 

പ്രഹര ശേഷിയുള്ള 

പുതുകാല കവിതയ്ക്ക് 

നിന്റെ പേരിട്ടടച്ചു വെക്കുന്നു 

ജീവിതം

മഴവില്ല് വരയ്ക്കുന്ന കുട്ടി

മഴവില്ല് വരയ്ക്കുന്ന കുട്ടി 

ക്യാൻവാസിനെ ആകാശമാക്കി, 

കുട്ടി, മഴവില്ല് വരയ്ക്കുന്നു. 

തലകുത്തനെ ചിരിക്കുന്ന ആകാശം!  

ആ ആലോചനയിൽ കുട്ടി ചിരിക്കുന്നു. 

മുഖത്തൊരു മഴവിൽ ചിരി !! 

തല തിരിഞ്ഞ സന്തോഷത്തെ ആരും വിഷാദമെന്ന് ചേർത്ത് വായിക്കുന്നില്ലെന്ന് മഴവില്ലോർമ്മിപ്പിക്കുന്നു. 

കണ്ണ് ചിമ്മുന്നതാണെന്ന്

കണ്ണ് ചിമ്മുന്നതാണെന്ന്

മുത്തശ്ശിക്കഥയിൽ കുട്ടികൾക്ക്

പറഞ്ഞു കൊടുക്കും.

അഭാവത്തിൽ ആകാശം

നോക്കി കിടക്കുമ്പോൾ,

തട്ടിത്തൂവിയാലും കെട്ടു പോകാത്ത

നക്ഷത്രങ്ങളെ മാത്രം കോർത്തിണക്കി

കൂവിയാർത്താലും കേൾക്കാത്ത

ദൂരത്തേക്ക് വിശേഷങ്ങൾ എത്തിക്കാനുള്ള

മോഴ്സ് കോഡാണെന്ന്

പ്രണയത്തിൽപ്പെട്ടവർ മാത്രം

കണ്ടു പിടിക്കും.

നീ തന്നെയെന്ന് 

വഴി നീളെ, 

ഇലയാട്ടി 

പൂവുനീട്ടി 

കാത്തിരിക്കുന്നത് 

കാണുന്നു. 

പിടികൊടുക്കാതെ, 

തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ 

പാഞ്ഞു പോയത് 

നീ തന്നെയെന്ന് 

ഉറപ്പിക്കുന്നു. 

വാക്കറ്റം :-

ഏറെയകലേയെന്ന് കലമ്പി,  

ടെലസ്കോപ്പിൽ നോക്കി 

എനിക്കൊപ്പം 

നിന്നെ കണ്ടമ്പരക്കുന്നു 

നീ!