തേഞ്ഞ് തീർന്നു പോകുന്നു ഞാൻ..!

തേഞ്ഞ് തീർന്നു പോകുന്നു ഞാൻ..!

എങ്ങനെ മായ്ചാലും തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന
പോയ കാലത്തിന്റെ വാക്കേറു പാടുകൾ.. 
നിന്നിലെഴുതിയെഴുതി 
തേഞ്ഞ് തീർന്നു പോകുന്നു ഞാൻ..!




ജീവിതം

സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ ആകാശമെന്നൊക്കെ പറയുന്നത്‌
വെറുതെയാണെന്നേ,
ചിറകു കുഴയുമ്പോൾ താഴേക്കിറങ്ങാതെ വയ്യല്ലോ..!
നടന്നു പോലും നീങ്ങാനാകാത്ത, 
നിഴലുകളെ പോലും ചങ്ങലയ്ക്കിടുന്ന, 
ഒറ്റ വലിക്ക്‌ തകർക്കാമെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന,
നൂൽകെണികളുടെ ചരടു വലികളാണ്‌ ജീവിതം ..!!



പുതു നിറങ്ങളുടെ പ്രപഞ്ചം

ഏറെ നേരം പൊള്ളിച്ച
വെയിലു തീരുന്നത്‌
നോക്കി നില്ല്കുന്നു
ചുറ്റും പുതു നിറങ്ങളുടെ പ്രപഞ്ചം




അകന്നിരിക്കുന്നവർ

അടുക്കാനിടമുണ്ടായിട്ടും
അകന്നിരിക്കുന്നവർ നമ്മൾ..
സ്വപ്നങ്ങളുടെ മുട്ടയിൽ
അടയിരിക്കാനാകാത്തവർ...!!



പിണക്കത്തിന്റെ മൊട്ടുകൾ.

വെയിൽ ചൂടിൽ പൂത്ത കൊന്നമരം ,
വേനൽമഴയിൽ പൂവുതിർത്തു
ഇലകൾ തളിർക്കുന്ന പോലെ

വിരഹ മൂർച്ഛയിലെ നട്ടുച്ചയിൽ
ചേർത്തുപിടിച്ചു വെക്കുന്നൊരൊറ്റയുമ്മയിൽ
ഉതിർന്നു തീരുന്നു
നിന്റെ പിണക്കത്തിന്റെ മൊട്ടുകൾ..

വാക്കറ്റം :

ആദ്യതുള്ളിയായി,
മടിച്ചു മടിച്ച്‌ നീയിറങ്ങി പോകുന്നു..
പിന്നാലെയൊലിച്ചു തീരുന്നു
ജീവിതം..!!