ഒരേ വരിയിൽ
അടുത്തടുത്ത്
ഒന്നിച്ചിരിക്കുന്നു.
അപരന്റെ
സന്തോഷം, വിഷാദം,
കരച്ചിൽ, ചിരി
ഒന്നും സ്പർശിക്കാതെ
പോകുന്നു
മനുഷ്യനെ ഉപകാരണങ്ങളില്ലാതെ
ലാമിനേറ്റ് ചെയ്തു വെക്കുന്ന
അനുഭവത്തെ
ഏകാന്തത എന്ന്
പേരിട്ടു വിളിക്കുന്നു.
കൈ ചേർക്കുമ്പോൾ
മുൻപെങ്ങോ നടന്ന
വഴികളിലൂടെ
രണ്ടു പേർ
രണ്ടിടങ്ങളിൽ നിന്നെത്തി
ഒന്നിച്ചു നടക്കുന്നു
പുതുമഴയ്ക്കു ശേഷം
മണ്ണിലെന്ന പോലെ
ഓർമകൾ തല നീട്ടുന്നു
കൈ ചേർക്കുമ്പോൾ വസന്തം
പൂക്കുന്നു
വെവ്വേറെ ഇടങ്ങളിൽ നിന്ന്
വെവ്വേറെ ഇടങ്ങളിൽ നിന്ന്
പരസ്പരം മിണ്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
തീരത്തിന് ഏറെയകലെ
ഒന്നു ചേരുമ്പോൾ,
ആർത്തിരമ്പുന്ന കടൽ
ശാന്തമാകുന്ന പോലെ
ജീവിതവും
വാക്കറ്റം :
ജീവിതം
നിന്നു പോയതോർക്കുന്നു,
മറ്റനേകം
ആകാശങ്ങളിൽ
നിലാവായി
നിഴൽ നീക്കിയതും
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
സുഹൃത്തേ .. ഇനി നിങ്ങളുടെ ഊഴം. ഔപചാരികതയുടെ പൊള്ളയായ വാക്കുകള്ക്കപ്പുറം ക്രിയാത്മക വിമര്ശനങ്ങള് ആയാല് സന്തോഷം !!