നിന്റെ തീരത്ത് നങ്കൂരമിട്ട
സ്വപ്നങ്ങളെ
ദിശയറിയാത്ത ആഴക്കടലിലേക്ക്
ആരോ വലിച്ച് കൊണ്ട് പോകുന്നു...
തീരത്തേക്കുള്ള
വഴി മറന്നു പോയൊരു തിര,
കരയെക്കുറിച്ചോർമ്മിപ്പിക്കുന്നൊരു
ഉൾക്കടൽ ജീവിതം..!
സൗരയൂഥം
എന്നിലേക്ക് ചെരിഞ്ഞൊരു
അച്ചുതണ്ട് ഉണ്ടെങ്കിലും
സ്വന്തമായൊരു ഭ്രമണപഥവും നിരവധി ഉപഗ്രഹങ്ങളുമുള്ള,
സ്വയം പ്രകാശിക്കുന്ന,
ജീവനുള്ള ഗ്രഹം തന്നെയാണ്
ഇടയ്ക്കെപ്പോഴെങ്കിലും ഒന്നടുത്തു വരാറുണ്ടെന്നേയുള്ളൂ..
കഥകളുടെ കൂമ്പാരമാണ്
കഥകളുടെ കൂമ്പാരമാണ്,
ഒരറ്റത്ത് നിന്ന് തീ കൊളുത്താം എന്ന് കരുതുമ്പോൾ
അവിടൊക്കെ
നീ
ചിരിക്കുന്നു...
വാക്കറ്റം :
പോകുന്നിടത്തൊക്കെ വിഷാദം പെയ്യിച്ചാകെ നനക്കുന്നു എന്റെയാകാശം..
പോകുന്നിടത്തൊക്കെ വിഷാദം പെയ്യിച്ചാകെ നനക്കുന്നു എന്റെയാകാശം
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂകരയെക്കുറിച്ചോർമ്മിപ്പിക്കുന്നൊരു ഉൾക്കടൽ ജീവിതം..!
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂനല്ല കവിത
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂആശംസകള്
മഷിത്തണ്ടില് പുതു മുകുളങ്ങള് പൊട്ടാത്തതെന്തേ???
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ