ഏകാന്തത

ഒരു വാക്കും

മുറിവേൽപ്പിക്കില്ല

ഒരു വെയിലും പൊള്ളിക്കില്ല

ഒരു മഴയും നനയ്ക്കില്ല

മരവിച്ചു

മരിച്ചു പോകുന്ന

ഏതോ ഹിമയുഗത്തിലേക്കുള്ള

വാതിലാണ്

ഏകാന്തത

സ്നേഹം 

കടലെടുത്തു തീർക്കുന്നില്ല,

തീരത്തെ;

കടലിറക്കത്തിൽ

ഉപേക്ഷിക്കുന്നുമില്ല

നമുക്കിടയിലെ

സ്നേഹത്തെ പോലെ

രാപ്പകലില്ലാതെ

തിരകളയച്ചു

തലോടുന്നു.!

വിശ്രമിച്ചു മറയും

വിജന പാതയിലെ,

കാത്തിരുന്ന കാലൊച്ചയെന്ന്

കരുതും.

പൊരിവെയിലിൽ

തളർന്നൊരാൾ

പല കഥകൾ പറഞ്ഞു

വെള്ളം ചോദിച്ചു

വിശ്രമിച്ചു മറയും..

അതിജീവനം 

ഈ വേനൽ

അതിജീവിക്കില്ലെന്ന്

ഉറപ്പിക്കും,

വറ്റാത്ത ഉറവകളിലേക്കുള്ള

വഴികാട്ടികളായി

ചിലർ വരും..

വെയിൽ ചില്ലയ്ക്ക്

കീഴിലെ

ജല ചുംബനമെന്ന്

ആരും വായിക്കാനിടയില്ലാത്ത

ഒരു കവിതയിൽ

എഴുതി വെക്കും.

വാക്കറ്റം :

പിണങ്ങി

വീഴുമ്പോഴറിയുന്നു,

നിന്റെ വാക്കിൻ

ചിറകിലേറി

കീഴടക്കിയ

ഉയരങ്ങൾ...